Anneke Horlings
Uitvaartverzorger bij Diedel-Wessels
“Bij sterfgevallen horen sterke emoties. Dan kunnen nabestaanden niet altijd onder woorden brengen wat ze bedoelen. Bovendien zijn familie-omstandigheden altijd weer anders. Als uitvaartverzorger gebruik je al je zintuigen om de uitvaart helemaal naar wens van de overledene en de nabestaanden te organiseren. Je luistert, kijkt en voelt mee. Hiervoor heb je als uitvaartverzorger mensenkennis nodig. Om er voor anderen te kunnen zijn in moeilijke tijden moet je eerst jezelf goed kennen, weten waar je staat in het leven.”
Wij kijken, luisteren en voelen met nabestaanden mee
Persoonlijk betrokken bij de uitvaart
“Mijn vader Mattheus Horlings werkte vroeger als chauffeur voor Wessels uitvaartverzorging. Zelf ging ik in eerste instantie iets heel anders doen. Ik werd grafisch vormgever en daarna controller in de kledingbranche. Een bevriende uitvaartverzorger zei wel eens ‘jij begrijpt mijn vak’. Toen ik op een kruispunt in mijn leven belandde, was voor mij meteen duidelijk: ik wil uitvaartverzorger worden. Bij Diedel-Wessels kreeg ik de kans, eerst als laatste verzorger en nu als uitvaartverzorger.”
Eerste aanspreekpunt voor nabestaanden
“Als uitvaartverzorger ga je in een korte tijd heel intensief om met mensen. Onder vaak zeer emotionele omstandigheden ben je voor de familie de houvast. Nabestaanden moeten erop vertrouwen dat alles goed komt. Bij alles ben je het eerste aanspreekpunt, degene bij wie nabestaanden terecht kunnen met al hun vragen en wensen. Soms willen mensen een luisterend oor, soms een arm om de schouder. Dat moet je aanvoelen.”
